Δεν είναι η πρώτη και σαφώς δε πρόκειται να είναι και η τελευταία επικοινωνία μέσα από γνωστή πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης που απευθύνεται προς τους μαθητές της συγκεκριμένης δασκάλας. Μην απορείτε ... κανείς από τους μαθητές της ΣΤ΄τάξης δεν έχει δικό του προφίλ σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, έχουν όμως οι γονείς όλων, οι οποίοι θα διαβάσουν την συγκεκριμένη ανάρτηση και θα συζητήσουν με τα παιδιά τις προτάσεις της κυρίας τους για το πως ¨μένουμε σπίτι¨ και τι κάνουμε για να μη μας φανεί σα να είμαστε φυλακισμένοι.

Δεν είναι η πρώτη και σαφώς δε πρόκειται να είναι και η τελευταία επικοινωνία μέσα από γνωστή πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης που απευθύνεται προς τους μαθητές της συγκεκριμένης δασκάλας. Μην απορείτε ... κανείς από τους μαθητές της ΣΤ΄τάξης δεν έχει δικό του προφίλ σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, έχουν όμως οι γονείς όλων, οι οποίοι θα διαβάσουν την συγκεκριμένη ανάρτηση και θα συζητήσουν με τα παιδιά τις προτάσεις της κυρίας τους για το πως ¨μένουμε σπίτι¨ και τι κάνουμε για να μη μας φανεί σα να είμαστε φυλακισμένοι.

Ακριβώς όπως είναι δυνατό να πιστεύουμε ότι κάτι — ακόμη και η “ζωή”— μπορεί να έχει κάποιο σχέδιο ή κατεύθυνση στα οποία κανείς δεν σκόπευσε, μπορούμε επίσης και να πιστεύουμε ότι η ανθρώπινη ύπαρξη είναι άνευ νοήματος και χαοτική, αλλά και ότι αυτό είναι πραγματικά εσκεμμένο. Μπορεί να είναι το προϊόν μιας κακόβουλης Μοίρας ή Βούλησης.

Είστε θύμα του «συνδρόμου της φωλιάς»; Αυτός ο όρος περιγράφει την συνειδητή ή ασυνείδητη άρνηση να αφήσουμε τις ασφαλείς συνθήκες που έχουμε δημιουργήσει για τον εαυτό μας.

Μπορεί το παιδί να μάθει να σκέφτεται; Η σκέψη είναι κάτι που διδάσκεται; Ποιος είναι ο ρόλος των γονιών σε όλα αυτά; Μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να σκέφτονται σωστά;

Όλοι ξέρουμε πως ένας νέος αναγνώστης γεννιέται σε ένα σπίτι που αγαπά το διάβασμα και σέβεται τα βιβλία, και ότι το μέλλον της σχέσης αυτού του νέου αναγνώστη, αυτού του παιδιού, με τα βιβλία καθορίζεται (αναπτύσσεται, δυναμώνει, αμβλύνεται, ή και χάνεται) στο σχολείο.